ھﻨﮕﺎم ﻋﺒﻮر از ﺧﯿﺎﺑﺎن

ﺧﺎﻧﻢ ھﺎ

ﺳﻤﺖ راﺳﺖ را ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.

ﺳﻤﺖ ﭼﭗ را ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.

از ﺧﯿﺎﺑﺎن رد ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ.

آﻗﺎﯾﺎن

ﺳﻤﺖ راﺳﺖ را ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﻣﺎﺷﯿﻦ ﻣﯽ آﯾﺪ .

ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺑﺎ ﺧﻮدﺷﺎن را ﺑﺎ ﭼﺸﻢ اﻧﺪازه ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ

 و ﭼﻮن ھﻤﮕﯽ راﻧﻨﺪه ھﺎی ﻗﺎﺑﻠﯽ ھﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ

واردﺧﯿﺎﺑﺎن ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ .

راﻧﻨﺪه ﺑﻪ ﺷﺪت ﺗﺮﻣﺰ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ.

ﻣﺮﺗﯿﮑﻪ ﻣﮕﻪ ﮐﻮری؟ (راﻧﻨﺪه ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ)

در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ از روی ﻣﯿﻠﻪ ھﺎی وﺳﻂ ﺧﯿﺎﺑﺎن ﻣﯽ ﭘﺮد

 ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ: ﮐﻮر ﺧﻮدﺗﯽ ﮔﺎری ﭼﯽ!

ﺑﺪون اﯾﻨﮑﻪ ﺳﻤﺖ ﭼﭗ را ﻧﮕﺎه ﮐﻨﺪ ﻣﯽ دود آن ﺳﻤﺖ

 ﺧﯿﺎﺑﺎن.

ھﻨﻮز ھﻢ ﺻﺪای ﺑﻮق ﻣﺎﺷﯿﻦ ھﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ اﯾﻦ

 آﻗﺎ ﺗﺮﻣﺰ ﮐﺮده اﻧﺪ ﺑﻪ ﮔﻮش ﻣﯽ رﺳﺪ.

 
ھﻨﮕﺎم راﻧﻨﺪﮔﯽ


ﺧﺎﻧﻢ ھﺎ
ﺑﻨﺰﯾﻦ را ﭼﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
روﻏﻦ ﻣﺎﺷﯿﻦ را ﭼﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
ﺗﺮﻣﺰ دﺳﺘﯽ را ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯽ ﮐﺸﻨﺪ.
ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﻣﻄﻤﺌﻨﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
ﭘﺸﺖ ﭼﺮاغ ﻗﺮﻣﺰ ھﺎ ﻣﯽ اﯾﺴﺘﻨﺪ.
ﺑﻪ ﻋﺎﺑﺮ ﭘﯿﺎده اﺣﺘﺮام ﻣﯽ ﮔﺬارﻧﺪ.

آﻗﺎﯾﺎن
وﺳﻂ راه ﺑﻨﺰﯾﻦ ﺗﻤﺎم ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
وﻗﺘﯽ دود از ﻻﺳﺘﯿﮏ ھﺎﯾﺸﺎن ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﺑﻪ ﯾﺎد
 ﻣﯽ آورﻧﺪﮐﻪ ﺗﺮﻣﺰ دﺳﺘﯽ را ﻧﮑﺸﯿﺪه اﻧﺪ.
ﭼﺮاغ ﻗﺮﻣﺰ را ﻣﮫﺘﺮﯾﻦ ﻣﻌﻀﻞ اﺗﻼف وﻗﺖ و ﻋﻤﺮ ﻣﯽ داﻧﻨﺪ.
ﻋﺎﺑﺮ ﭘﯿﺎده ﻣﻮﺟﻮدی ﻣﺰاﺣﻢ و ﻣﺨﺘﻞ ﮐﻨﻨﺪه ﻋﺒﻮر و ﻣﺮور
 اﺳﺖ.
و از ھﻤﻪ ﻣﮫﻤﺘﺮ: ﺑﻮق ﻣﮫﺘﺮﯾﻦ اﺧﺘﺮاع ﺑﺸﺮ ﺑﻌﺪ از ﺑﺮق
 ﺑﻪﺣﺴﺎب ﻣﯽ آﯾﺪ.
 

ھﻨﮕﺎم ﺻﺮف ﻏﺬا

ﺧﺎﻧﻢ ھﺎ
ﻣﺮﺗﺐ ﭘﺸﺖ ﻣﯿﺰ ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﺪ.
ﻣﻘﺪار ﮐﻤﯽ ﻏﺬا ﻣﯽ ﮐﺸﻨﺪ.
ﺑﻪ آراﻣﯽ ﻏﺬا ﻣﯽ ﺧﻮرﻧﺪ.
ﺗﻨﮫﺎ ﻧﻮک ﻗﺎﺷﻖ را در دھﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.

آﻗﺎﯾﺎن
ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺸﻘﺎب ﺟﺎ دارد ﻏﺬا ﻣﯽ ﮐﺸﻨﺪ.
ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﻏﺬا را ﻣﯽ ﺑﻠﻌﻨﺪ، در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻗﺎﺷﻖ را ﺗﺎ 
دﺳﺘﻪ در دھﺎن ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
ﺻﺪای ﺑﺮﺧﻮرد ﻗﺎﺷﻖ ﺑﺎ دﻧﺪاﻧﮫﺎﯾﺸﺎن ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ 
ﮔﻮش ﻧﻮازی اﺳﺖ.
ﺑﻌﺪ از دو ﺑﺎر ﭘﺮ ﮐﺮدن ﺑﺸﻘﺎب، ﺑﺎﻻﺧﺮه ﮐﻤﯽ ﺳﯿﺮ
 ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ.
 
 
ھﻨﮕﺎم ﻣﮫﻤﺎﻧﯽ رﻓﺘﻦ

ﺧﺎﻧﻢ ھﺎ
ﻟﺒﺎس ﻧﻮ ﻣﯽ ﺧﺮﻧﺪ.
ﺑﻪ دﻗﺖ ﺣﻤﺎم ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ . ﻟﺒﺎس ھﺎﯾﺸﺎن را اﺗﻮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
ﺑﺎ دﻗﺖ آراﯾﺶ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
ﺑﮫﺘﺮﯾﻦ ﻋﻄﺮ را اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
ﺑﻪ دﻗﺖ ﺧﻮد را در آﯾﻨﻨﻪ ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
و ﺑﺎﻻﺧﺮه رﺿﺎﯾﺖ ﻣﯽ دھﻨﺪ ﮐﻪ ﺧﻮﺷﮕﻠﻨﺪ!

آﻗﺎﯾﺎن
از ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﻗﺒﻞ ﺣﺎﺿﺮﻧﺪ و اﻻن ﺑﺮ روی ﻣﺒﻞ ﺧﻮاﺑﺸﺎن
 ﺑﺮده.
 
 
در ﭘﺎﯾﺎن ﯾﮏ روز ﺧﺴﺘﻪ ﮐﻨﻨﺪه
 
ﺧﺎﻧﻢ ھﺎ
ﺑﻌﺪ ازاﯾﻨﮑﻪ ﻇﺮﻓﮫﺎ را ﺷﺴﺘﻨﺪ.
آﺷﭙﺰﺧﺎﻧﻪ را ﺗﯽ ﻣﯽ ﮐﺸﻨﺪ.
ﻏﺬای ﻓﺮدا را در ﯾﺨﭽﺎل ﻣﯽ ﮔﺬارﻧﺪ.
ﭼﺮاغ ھﺎ را ﺧﺎﻣﻮش ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
ﮐﻤﯽ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
ﻣﯽ ﺧﻮاﺑﻨﺪ.
 
آﻗﺎﯾﺎن
ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ ﺷﺎم ﺧﻮردﻧﺪ ﭼﺎی ﻣﯽ ﺧﻮرﻧﺪ.
ﮐﻤﯽ ﺑﺎ ﭼﺸﻤﮫﺎی ﺧﻮاب آﻟﻮد ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن را ﻧﮕﺎه ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.
ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ دو ﺳﻪ ﺑﺎر ﮐﻨﺘﺮل ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن از دﺳﺘﺸﺎن ﺑﻪ
 زﻣﯿﻦ اﻓﺘﺎد ، ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن را ﺧﺎﻣﻮش ﮐﺮده و ﺑﻪ ﺳﻤﺖ
رﺧﺘﺨﻮاب ﻣﯽ روﻧﺪ و ﺑﺪون آﻧﮑﻪ روﺗﺨﺘﯽ را ﺑﺮدارﻧﺪ
 ﻣﯽ ﺧﻮاﺑﻨد.